Tuesday, April 6, 2010

SLANG TERENGGANU..................

Mok Lijoh hari-hari duduk blèbèr ke anok llaki dia hok sorang-sorang. “Mat, biler mung nok bbining? Aku nim koho sari, koho tuer, kang dop dang aku nop tengok mung bbining!”

Mamat PPayang pun susoh hati dengor mok dia wat cakap bellah sokmo. Kang kang bellah. Kang kang bellah. Nok sangat dia tu bbining, kheja ada doh, motosika baru beli . Masaalohnya, calung dop jupa cari lagi nim! Dulu ada doh sorang, nama Minoh, tapi baru minggu lepah Minoh ttunang dengan anok D.O.! Minoh tu kheja buat tak dop, massök gulaa ke, singgang ke, dop pandaa starang. Tapi sebab ada muka sikit, tubuhhang pung molek ramai la orang nop ngorat. Sudohhang boleh ke anok D.O.

Duduk biraa pataa Batu Buruk, Mamat pung nengung ssorang. Air jagung ddalang supék duduk tangang, nok minum brase dok slera lasung. Pegang jugok, pegang jugok. Betullang supék air capur bocor, Mamat pong tapu dengang tapök tangang. Titik molek tak tak, Mamat brasa belengah tapök tangang. Nyer kesat atah seluor jean hok dekat 3 minggu dop basuh.

Tengoh-tengoh kesat tapök tangang hok belengah tu, betullang nnitah sorang napök macang anök dara kat blakang kedaa A & W tu. Pesengang boleh tahang, Mamat duk mmikir ssorang. Comel pada Minoh nim! Mamat jenih dop malu, dia peseng beraning tanya orang. Kalu nnakut, sapaa ke tua la aku dop bbining, Mamat mari mmikir sediri-diri.

“Dik!”, Mamat panggil ke budök ppuang tu. Budök ppuang tu pakaa baju kurung warna samö, ppaling dok starang ke Mamat. Senyung manih lleting! Mamat dop kira banyok, nyer bikah bangung cegat gi jemba ke budok tu.

“Dik duduk kat-kat nim ke?”, Mamat tebèng tanya. Budok tu cakat luor dop starang. Dia kabor ke Mamat dia kheja jadi pakar sakit jiwa kat spita dekat tu. Spita besö tu! Mbek nop sangat, Minoh tak mboh kat ku sangat, specialist nim comel lote, molek-molek ada minat kat ku! Mamat pun bbadi tukkö nömbö talipung dengang budök tu. Dop dang 10 minit, nyer pisoh mitök nömbö talipung. Pesengang budök tu nop jugok ke Mamat, sebab derah jer wi nömbö talipung dia. Nama dia Seripoh. Boleh tahang!

Seminggu doh senyap supi Mamat jadi gelisoh. Talipung pat lima nang kali dop jawab starang Seripoh. Ke nyer kècèk aku, Mamat mari telitah dalang ppala dia. Nyer wat beraning gi spita besö. Mamat tanya kat pendaftarang ada dop nama Seripoh specialist sakit jiwa? Betullang drebar ambulang nama Liyah kawang Mamat kat skoloh dulu ada situ. “Mung wat menda ssining Mamat?” Liyah tanya. Mamat pong cerita panjang lèbor.

Lepah dengo cerita Mamat, Liyah pung senyung sengèh. “Mung kena kècèk doh Mat. Aku jjuper sökmö budök ppuang tu, kadang-kadang nyer mari nnèttè sinning. Lambat jjuper orang llaki nyer senyung ngata riti! Aku brase Mat, budök tu bukannang pakar sakit jiwa. Hok dia kabö ke mung tu separuh jer beto.. dia bukang pakar Mat, tapi dia sakit jiwa!”, Liyah kata.

Mamat pung koho-koho beredo lah dari spita. Pesengang lambat lagi dia boleh bbining. Dalang ati gelepö tak dop aroh lah. Galök ngat doh doh nop bbining! Siyyang ke Mamat! Pesengang malang nim Mok Lijoh blèbèr lagi lah ke Mamat!

karya: DWAF

3 comments: